Na samom početku imam džemata Nazif-ef. Horozović se obratio i istakao veliki doprinos Akaid-ef. Boje u afirmaciji vjerskih vrijednosti u džematu, ali u cijelom Medžlisu. „Akaid-ef. je u svom džematu u kojem je službovao trideset godina bio mnogo više od običnog imama. U njemu su ljudi imali imama, muallima, prijatelja, savjetnika i osobu s kojom su mogli razgovarati o svemu. On je bio i glavni imam Medžlisa IZ Bihać u najtežem vremenu; vremenu agresije na našu zemlju, a potom je bio i predsjednik Medžlisa IZ Bihać u sigurno najtežem vremenu kada je konsolidovao funkcionisanje Medžlisa i postavio temelje na kojima se od tada gradi samo ono što je hajr i dobro!“

Potom je proučen Jasin-i Šerif kojeg su proučili imami, njegovi prijatelji, i njegovi učenici, danas učenici medrese. Zatim je Amir-ef. Čavak predvodio Kelime-i tevhid pred dušu rahmetli Akaid-ef.

Nakon Kelime-i tevhida, a prije same dove prisutnima se obratiio prof. dr. Fuad Sedić, prijatelj rahmetli Akaid-ef. i istaknuti bosanskohercegovački alim. On je govorio o njegovim iskustvima sa rahmetli Akaid-ef., te se u svom govoru osvrnuo na smrt kao neminovnost svakog živog bića. Dr. Sedić je posebno govorio o tome da je čovjekova obaveza da časno živi na ovom svijetu, a kad smrt dođe onda iza čovjeka ostaje samo ono što je uradio.

Na kraju je ašere proučio državni prvak u učenju Kur'ana Ahsen Čavak, a potom i dova i prisutni su nastavili druženje u prostorijama džamije uz lijepu besjdu i poslastice prisjećajući se posebnih vremena kada su u istim tim prostorijama provodili posebno dragocijeno vrijeme sa Akaid-ef. Bojom, neka mu se Allah Dragi smiluje i podari najljepše mjesto u džennetu.